Skjálftinn---just my luck

Alltaf skal ég vera staddur á Spáni þegar stór skjálfti ríður yfir. Ó men ó men. Ok ég veit að þetta er hrikalegt og allt það en mig langar að finna svona skjálfta for fricking once. Er það of mikið að biðja um. gosh....

Hér að neðan sést Ingvi Hrafn finna skjálftann í beinni og varð skíthræddur fyrir vikið.

 

The greatest love story of our time

Á svona flensudögum og almennum letidögum kúrum við oft uppí sófa og horfum á friends. Sérstaklega á lokaþáttinn þar sem Ross og Rachel ná loksins saman eftir 10 ára aðdraganda.

Það eru ekki allir sem fíla friends, þó fáir, en til eru nokkrir. Þessir fáu geta hins vegar ekki neitað því að Ross og Rachel eru Romeo og Júlía okkar tíma. Alveg eins og Guinevere og Lancelot voru par þeirra tíma. Arwen og Aragon reyndu að stela titlinum en án árangurs. Við fáum allavegana alltaf gæsahúð þegar þetta lag byrjar að óma strax eftir að þau kyssast í lokin. Svona er þetta bara.

anyway....hérna er veðurspáin dræm það sem eftir er þangað til ég kem til Íslands. Ef ekki rigning þá rok. Ætla bara að vona að ég nái aðeins að æfa mig áður en ég kem. Hef lítið sem ekkert geta æft síðustu 10 daga vegna ferðalags og kvefs.

Er aðeins byrjaður að braggast. Held að við förum bara í kringluna á eftir til að hreinsa aðeins lungun.

 

Ágætis Byrjun

Ég verð nú bara að segja að mér líst bara mjög vel á þetta unga íslenska lið. Það sýndi flotta spilamennsku, sérstaklega í fyrri hálfleik. Þetta virðist vera góður grunnur til að byggja á. Við vorum óheppnir með þessi úrslit finnst mér og er ekkert dapur með þetta.

Ísland tapaði 1:0 gegn Wales

Myndaskammtur II

Búinn að skella inn skammti númer 2. Þetta er úr símanum hennar Maríu versus fyrri skammturinn úr mínum síma.

framhald af virðingu

Í sambandi við þetta myndband sem gengur eins og eldur um sinu á netinu þá langar mig að viðra skoðanir mínar ennfremur um málið. 

Mín skoðun er sú að á Íslandi eignist fólk krakka allt of ungt. Fólk (og stundum krakkar) sem eru 18-24 ára eru að ala börn upp og vilja reyna vera svaka líbó og frjálsleg. Oft er útkoman svona krakkar sem brúka kjaft og eru með dólgslæti, ekki er ég nú gamall sjálfur (28 ára) en þegar ég var ungur þá voru við strákarnir vissulega krakkakjánar, en aldrei vorum við með svona sorakjaft við neinn. Maður bara þorði því ekki því maður bar smá virðingu fyrir eldra fólki, hvað þá lögreglu. Í dag er þessi virðing ekki til staðar.

Hinar öfgarnar eru á Spáni þar sem fólk eignast börn frekar seint. Maður er að sjá 35-45 ára fólk (ekki ýkjur) með lítil börn í afturdragi. Mér finnst það heldur ekki sniðugt. Ég held að rétt undir þrítugt, kannski 25 til 32 ára sé heilbrigt.

EN, ég er ekki að segja að allir detti í þessa gildru að ala börnin sín þannig upp. Fólk í kringum mig hefur t.d. eignast börn frekar ungt en gefið því heilbrigt og gott uppeldi. En maður sér þetta víða í íslensku samfélagi.

Epli

Tveir menn hittust á förnum vegi. Hvor um sig voru með eitt epli og þeir ákváðu að skiptast á eplum. Eftir stóð að mennirnir áttu enn bara sitthvort eplið.

Tveir aðrir menn hittust á förnum vegi. Hvor um sig áttu eina hugmynd og ákváðu þeir að deila sinni hugmynd með hinum. Eftir stóð að mennirnir áttu tvær hugmyndir hvor.

Snilldar tilgerði

Bíð spenntur eftir þessu. en kommon....gobbledigook....soldið tilgerðarleg þessi heiti á bæði plötunni og nokkrum lögum. En hey....þeir eru snillingar, þannig að hver er ég til að dæma.

Ný plata með Sigur Rós kemur út 23. júní

Virðing

Íslendingar þurfa að læra að sýna lögreglunni meiri virðingu. Þegar lögreglumaður vill komast til botns í því hvort þú sért með eitthvað undir peysunni þá á hinn sami umsvifalaust að vera samvinnuþýður.

Þarna er einhver strák kjáni með mótþróa og lögreglan neyðist til að grípa til aðgerða til að ganga úr skugga um hvort krakkinn sé að stela.

Á þessu myndbandi sé ég bara eðlileg viðbrögð lögreglu við mótþróa og ósamvinnuþýðni, það getur verið að eitthvað annað hafi farið þarna fram, en það sem sést þarna er allt í k.

Lögregla fer yfir atvik í 10/11

myndir komnar

myndir komnar inn.

Ferð á heimsenda

Við lögðum í hann kl 8:15 á fimmtudagsmorgun á leið upp eftir landi, alla leið til Zamora. Þetta tók 10 tíma með 3 stoppum fyrir litla pung. Annars var hann algjör hetja og svaf vel í bílnum og lék sér þess á milli.

Daginn eftir fór ég í golf á Zarapicos sem er flottur golfvöllur í Salamanca. Ég byrjaði á fugli en endaði á +7 sem ég er ekki sáttur við. Um miðbik hringsins fór mómentumið og skollarnir rúlluðu inn. Þetta var samt ágætur hringur á heildina litið en fer líklega ekki í sögubækurnar.

Á laugardeginum fórum við í brúðkaup frænku Maríu sem heitir Belen. Hún giftist hálf þýskum og hálf spænskum dreng að nafni Luis. Það voru 60 spænskir gestir og 40 þýskir og var þetta ágætt samansafn af skemmtilegum lýð.

Sebastian stal náttúrulega senunni og var hrókur alls fagnaðar. Ég er sáttastur við að hann virðist ekki fúlsa við neinum. Ég meina að þegar einhver ókunnugur byrjar að hamast í honum þá horfir Sebastian á viðkomandi með glott á vör í stað þess að fara að gráta. Vonandi heldur hann áfram á þeirri braut.

Hann labbaði um allt og vildi kanna krók og kima á veitingastaðnum. Hann leyfði okkur svo að dansa svolítið áður en hann fór að nugga augun að þreytu. Við kúpluðum okkur út kl 21 og kúturinn var kominn í bólið kl 23.

Heimferðin í gær tók heila 11 tíma þar sem stoppin voru öllu lengri. Það var samt gaman hjá okkur og Seba svaf vel og lék sér ýmist við mig eða Maríu. Það var svo gaman hjá okkur feðgunum aftur í, að á tíma vorum við komnir með okkar eigin theme song. "pungarnir sitja saman, það er svo helv...gaman". Maríu til mikillar gremju.

Spánn bíður uppá margt skemmtilegt á ferð sem þessari. Það eru stoppistöðvar á 5 mín. fresti þar sem hægt er að kaupa mat og teygja þreytta leggi. Það eru ávallt margir bílar í umferðinni, þannig er hægt að njósna inní næsta bíl og fylgjast með fólkinu í landinu. Svo er hægt að skemmta sér yfir nöfnunum á sumum þorpunum á leiðinni, við keyrðum t.d. framhjá þorpi sem heitir hjólbarði. Svo eru tvö þorp nálægt hvoru öðru sem heita efri slagsmál og neðri slagsmál. Svo er náttúrulega uppáhalds bærinn hans Sverris, Burgos, sonía hamburgesa.

Í dag er rólegur dagur þar sem allir eru að jafna sig. Mjási var fegin að fá okkur heim, Seba fegin að komast í stabílt umhverfi, María og ég að jafna okkur á 21 klst keyrslu, lélegum rúmum, síðri dýnum, miklum kulda og kvefi sem því fylgdi.

ps. myndir á leiðinni.