wink

Dagur þrjú í aðlögun búinn. Hann versnar bara og versnar. Þarf meira og meira á mér að halda. Enda eðlilegt. Hann er að venjast því að hafa mig þarna með sér á bloddí leikskólanum.

Það hefði verið betra að fara bara með hann fyrsta daginn og skilja eftir í tvo tíma eða svo. Ná í hann og lengja svo viðveruna smátt og smátt dag frá degi.

En.....hvað getur maður gert. Það eru ekki allir jafn gáfaðir og ég......wink wink.