brakandi

Í gær fékk ég nýtt herbergi og hitti á gamla húsvörðinn sem var yfir okkur í denn. Hann var í stuði og lét mig fá gamla herb. okkar egils. Þessi maður, sem heitir Simmi, var á sínu fyrsta ári sem vaktmaður á vistinni þegar við vorum hér. Blautur á bakvið eyrun.

Hann tjáði mér loks sannleikan á bakvið ýmislegt sem maður vissi ekki þá.

Þar sem þetta var hans fyrsta ár þá fékk hann ráðleggingu frá skólameistaranum, sjálfum Tryggva Gíslasyni, um að láta ólátabelgina á ganginn beint fyrir ofan þar sem þau voru með íbúðina. Til að geta fylgst með þeim.

Hver helduru að hafi verið fyrstur á lista. MOI. Miss missímó ÉG. Tryggvi sagði, láttu þennan í 237. Þetta kemur beint frá simma. Ég bara, vó, var ég virkilega svona rosalegur.

Simmi sagði þá að öll þessi ár sem hann hefur verið húsvörður, hann er það enn, að þá hafi ég verið erfiðastur. Svo fylgdi sögunni í kjölfarið að þetta hafi hann ALDREI gert aftur, ávallt bara látið þá góðu beint fyrir ofan íbúð þeirra hjóna.

Ég man að það var sett alsherjar gítarbann á alla vistina útaf mér og Agli. Hann tók gítarana af okkur. Simmi var ekkert sérstaklega vel liðin þá. En maður skilur þetta núna.

Anyways, núna er ég í gamla herberginu og fann meira að segja merkið okkar Egils í skúffunni í borðinu. Það er þarna ennþá. Tók mynd af því.

SIR & EA 98

Bara verst að það er búið að breyta íbúðinni þeirra fyrir neðan mig í skrifstofur. Annars myndi ég að sjálfsögðu bögga þau non-stop verandi kannski á þriðja breezernum.