It's Five O'Clock Somewhere

Er að endurlesa sjálfsævisögu Slash, fyrrum gítarleikara GNR. Taumlaus skemmtun og ég þreytist ekki að lesa um svaðilfarir þessara töffara.

Ég las líka á sínum tíma sjálfsævisögu Axl Rose og athyglisvert er að bera þessar bækur saman. Axl reynir að dissa Slash en Slash virðist vera mjög sanngjarn og talar mikið um hve Axl er mikill snillingur en talar líka um allt sem miður fór hjá Axl.

Eins og allir vita andar köldu á milli þessa tveggja snillinga, aðallega þó frá Axlarbirninum því Slasher gæti ekki verið meira sama.

Slash var (og kannski er) dópisti og fylliraftur sem er með "couldn´t care less" attitude en var ávallt mikill fagmaður og kom aldrei of seint á tónleika og var alltaf til staðar við upptökur á tónlist. Alltaf til staðar en oftast wasted og rokkari í húð og hár.

Axl var lítið í sukkinu miðað við Slash,Duff og Steven/Matt og einangraðist því soldið frá þeim. Hans galli var að vera hyper emotional og taka öllu smávægilegu of alvarlega. Hann var ekkert of wasted en þess í stað mætti ávallt of seint (allt að þrem tímum of seint á tónleika) og oft mætti bara yfir höfuð ekki á staðinn. Stjörnustælar.

Axl er klárlega betri lagahöfundur eins og sést ef borin er saman nýja Guns platan og Velvet Revolver og sóló ferill Slash. En Axl er samt maðurinn sem eyðilagði GNR því hann vildi meira píanó og syntha þegar hinir vildu bara Rokk og ról. Axl byrjaði líka að taka frekju ákvarðanir og skipa öðrum fyrir verkum.

Ég veit ekki hvor fær mitt atkvæði. Báðir hafa cons, Slash er dópisti og Axl er ególómaniac. Báðir hafa pros, Slash er fagmaður og vinnur vinnuna sína þrátt fyrir að vera wasted og Axl er betri lagahöfundur og klárlega hjarta GnR.

hmmmmmm.....soldið farið að minna á plötukynningar Sigurjóns Kjartansonar.

Athugasemdir

[Pétur (IP-tala skráð) 21.4.2009 kl. 14:31]

Enda báðir með langt bak!