Costanza Móment

Lenti í því um daginn að fatta ekki brilliant comeback svar fyrr en að ég var búinn að kveðja og farin í burtu. Óþolandi að fatta eitthvað sniðugt mótsvar en of seint. Kemur fyrir alla.

Ég lumaði á þessu í nokkurn tíma því málefnið pirraði mig. Lét mig ekki í friði.

Svo næst þegar ég spjallaði við manninn, sem við skulum kalla herra X, þá laumaði ég umræðuefninu lúmskt inní talið og þetta hófst aftur (þessi tækni er kölluð "að tía einhvern upp"). Þegar hann svo datt inná nákvæmlega þennan punkt var ég reiðubúinn með heimsklassa mótsvar sem vakti kátínu viðstaddra og yfirvelgjandi ánægju mína.

Sjaldan verið jafn fullnægjandi að koma með mótsvar. Enda var það í nokkra mánuði í vinnslu.

Ekki ósvipað og George Constanza nema hvað að ég snéri ekki við og byrjaði umræðuna strax aftur, og ég fékk ekki mót-mótsvar sem var betra.

"hey, george, the sea called, they´re running out of schrimps"