Tá

Ég vaknaði í nótt kl 3 til að redda Sebastian sem var eitthvað að kvarta yfir veðrinu undanfarna daga. Setti snuddu í drenginn og málið dautt.

Þegar ég svo ætla að hlamma mér aftur uppí rúm, í síðasta skrefinu rek ég litlu tánna í rúmgrindina harkalega. Einn af verstu sársaukum sem maður lendir í eru árekstrar við þessa helv...litlu tá.

Ég tók eina af mínum frægu dífum á gólfinu þar sem ég engdist um af sársauka. Veltir mér til hægri og svo til vinstri eins og ég ætti lífið að leysa. Þetta er gert aðallega í þeim tilgangi að dreifa huganum á meðan að versti sársaukinn líður hjá, en líka til að vekja umhyggju á nærstöddum.

María var sofandi en rumskar aðeins við lætin í mér á gólfinu og sér mig engjast um, veltandi fram og til baka. Hún horfir á mig undrandi, enn hálfsofandi þangað til að ég útskýri hvað hafi komið fyrir, hálf hvíslandi, hálf kjökrandi. Þá að sjálfsögðu fer hún að hlæja og þar sem heppnin var með í leik og ég hálf-búinn að jafna mig þá hlæ ég líka að þessu og við förum aftur að sofa.

Hvað er verra en að reka litlu tánni í? Reka hana tvisvar í á innan við fimm mínútum. Sem betur fer var ég sofandi fimm mínútum síðar.

Núna er ég aumur sem pera í tánni og er á leiðinni í golf. Alltaf fínt að hafa einhverja afsökun við lélegri spilamennsku.

Athugasemdir

[Kata (IP-tala skráð) 20.2.2008 kl. 12:14]

Hæ,  hehehehehe ógeðslega vont hahaahah en fyndið að horfa á aðra í rekitá ástandi hahahaha,

fyndið ég gerið líka það sama þegar ég rek tánna í, klíp mig helst einhverstaðar annarstaðar til að dreyfa sársaukanum,

reyndi að gefa þér 5 stjörnur en hún festi bara eina veit ekki afhverju. 

loveja  Kv kata