Strákurinn með svörin

Eftir dágott spurningarsession einn daginn þá var ég farinn að brosa bara til Sebastians.

Hann bara........,,af hverju ertu að brosa?"

,,Af því að ég vildi að ég væri aftur svona lítill strákur eins og þú"

,,ha? af hverju viltu það?"

,,Af því að það er svo gaman að vera bara frjáls að gera eitthvað skemmilegt alla daga. Leika sér með bílana sína, fara í fótbolta með vinunum, hanga með pabba mínum, borða nammi, leika allan daginn með vinunum sínum á leikskólanum og bara ekki hafa áhyggjur af neinu"
.
.
.
.
.
.
.
.
.
,,farðu þá bara að væla"

,,hmmmmm?...........af hverju segiru það?"

,,farðu þá bara að væla eins og lítill strákur og þá ertu aftur orðinn lítill strákur"

sagði Sebas sniðugur og brosti út í annað þar sem hann sat kúkandi á klóstinu.

Þar með endaði enn eitt gott spjall okkar á klósettinu. Hann kallar nefnilega alltaf á mig löngu áður en hann er búinn. Bara til að spjalla. Og halda áfram að spurja spurninga. Ég elska þennan strák svo mikið.