Sebas og skór

Ég gleymdi að segja Sebas frá því að Jólasveinninn gefur bara smærri gjafir í skóinn. Ekki af stóra listanum hans sem hann er búinn að vera að skrásetja síðan um miðjan nóvember.

Beta heyrði þrusk kl 06:25 og hnippti í mig. Er ég reisti mig pínu upp og kíkti fram, sá ég í rassaskottið á Sebas staulast fram í stofu.

Ég elti hann og saman sáum við að Jólasveinninn hafði gefið Sebas mjög flottan nammi dispenser. Simpel gjöf og ódýr en samt kúl.

Við settumst saman í sófan og skoðuðum dótið

,,það er bara þannig" heyrist í Sebas

Mjög vonsvikinn tónn með melonkólískum blæbrigðum

EN, hann var ekkert að kvarta. Bara pínu vonsvikin yfir að hafa ekki fengið stóran pakka.

My bad!

Svo bara ekkert meir. Við snérum okkur að morgunverkunum.

Ég fattaði þetta ekki at the time. Ekki fyrr en við náðum í hann á leikskólann. Þá byrjaði hann að velta þessu fyrir sér. Að Jólasveinninn hefði nú sennilega gleymt að kíkja á listann.