The chosen one

Horfði á Matrix 1 aftur um daginn. Hún var góð. Horfði svo núna á Matrix 2 aftur. Hún er nú bara betri ef eitthvað er. Kom mér á óvart.

Beta greyið þarf að þola að í hvert sinn sem ég horfi á svona hetjumyndir þá fer ég í það hlutverk í smá tíma á eftir.

Núna fannst mér ég vera Neo endurborinn. Hreyfði mig fagmannlega um íbúðina með fáguðum hreyfingum sem allar virtust hafa rosalegan tilgang.

Hef alltaf verið svona. Alveg síðan ég sá Karate Kid í bíósalnum á Blönduósi. Þá var maður sparkandi og höggvandi út í loftið í fylgd ,,hæjah" hljóðs.

Svo Rocky náttúrulega (vil bara nota tækifærið og biðja Kötu systir fyrirgefningar).

Svona er maður mikið barn.