Vælubíllinn

Það var stuð hjá okkur í gærkvöldi. Ég var fluttur niðrá slysó með sjúkrabíl.

Til að gera langa sögu stutta þá byrjaði ég að finna fáránlegan verk í vinstri löpp í gærkvöldi. Svo mikill var verkurinn að bæði ég og Beta urðum skíthrædd. Það er ekki á hverjum degi sem maður grætur út af pjúra sársauka.

Við héldum jafnvel að blóðtappinn væri á hreyfingu á leiðinni upp í hjartað eða heila.

Við hringdum því í 112 sem var náttla skakkt númer þar sem við ætluðum að hringja í 113 og fá vælubílinn[hilarity ensues].

Sjúkrabíllinn kom eftir 10mín og ég fluttur niður á slysó.

Ég var skoðaður og lenti líka svona á þessum snilldar lækni. Þessi gæji, sem heitir Tryggvi, svaraði spurningum leikandi og gaf okkur í raun meiri og gagnlegri upplýsingar á 10 mínútum heldur en þeir uppi á lungnadeild gáfu mér á tveim dögum.

Við fengum loks almennileg svör við því hvað gerist í þessu ferli. Það er víst lítil sem engin leið að tappinn fari af stað en ef það gerðist þá lýsti það sér ekki í sárauka heldur sem mæði. Ég yrði skyndilega móður.

Allt er gott sem endar vel. Núna bíð ég bara eftir reikning frá sjúkrabílnum. Ætli þetta sé eitthvað mikið meira en að taka leigubíl?